Zrogowacenia łojotokowe

Zrogowacenia łojotokowe są powszechnymi łagodnymi (nienowotworowymi) naroślami skórnymi, które mogą występować w dowolnym miejscu na ciele. Chociaż możliwe jest wystąpienie rogowacenia łojotokowego, częściej dochodzi do rozwoju wielu z tych narośli, zwłaszcza z wiekiem.

JAK WYGLĄDA SK?

Większość SK zaczyna się jako małe, szorstkie zgrubienia na skórze, choć niektóre mogą być gładkie i płaskie. Guzki te zwykle rosną powoli i stopniowo się pogrubiają.

SK są często brązowe, choć mogą mieć kolor od jasnobrązowego do czarnego. Ich wielkość może być różna, od tak małych jak ułamek cala do większych niż cal.

SK mają zwykle woskowaty, przylegający do skóry wygląd, jak kropla ciepłego wosku ze świecy. Chociaż może to sprawiać wrażenie, że SK można łatwo usunąć paznokciem, nie należy tego próbować, ponieważ może to doprowadzić do podrażnienia, zakażenia skóry lub powstania blizny, a SK będzie odrastać.

Rogowacenie łojotokowe

SK może wyglądać jak inne popularne narośle skórne, w tym:

• Brodawki: Chociaż brodawki są na ogół nieszkodliwe, są one wywoływane przez wirusy i mogą się rozprzestrzeniać. Dermatolog może zalecić leczenie, zwłaszcza jeśli nie można pozbyć się kurzajki domowymi sposobami, kurzajka boli lub jest ich wiele.
• Rogowacenie aktyniczne: Te suche, łuszczące się narośla są bardziej płaskie i szorstkie niż SK. AK powstają w wyniku wieloletniej, niechronionej ekspozycji na promieniowanie ultrafioletowe pochodzące ze słońca lub solarium. Uważa się je za stan przedrakowy, ponieważ nieleczone mogą przekształcić się w typ raka skóry zwany rakiem kolczystokomórkowym.
• Znamiona: O ile powstawanie nowych znamion w dzieciństwie i okresie dojrzewania jest normalne, o tyle nowe znamiona zwykle nie pojawiają się u dorosłych. Nowy pieprzyk może być oznaką czerniaka, najbardziej śmiertelnej postaci raka skóry.
• Czerniak: Czerniak może wyglądać jak SK, ponieważ oba mogą szybko rosnąć, stać się ciemne i mieć nieregularny kształt. Czerniak może być śmiertelnie niebezpieczny, ale w przypadku wykrycia jest bardzo uleczalny.

Chociaż SK są niegroźne, inne narośla, które mogą być niebezpieczne, mogą zostać pomylone z SK. Jeśli zauważysz na swojej skórze nowe lub podejrzane plamy, zmiany, swędzenie lub krwawienie, zgłoś się do dermatologa z certyfikatem.

GDZIE NA CIELE POJAWIAJĄ SIĘ SK?

SK mogą powstawać w dowolnym miejscu na skórze, z wyjątkiem dłoni i podeszew stóp. Najczęściej SK pojawiają się na klatce piersiowej, plecach, skórze głowy, twarzy i szyi.

KTO CHORUJE NA SKS?

Chociaż każdy może zachorować na SKS, narośla te pojawiają się zwykle w średnim wieku lub później. Dzieci rzadko chorują na SKS.

Chociaż SKS częściej występują u osób o jasnej karnacji, mogą się pojawić także u osób o ciemniejszej karnacji. U osób z kolorową skórą SK są zwykle małe i pojawiają się wokół oczu i na policzkach.

CO POWODUJE POWSTAWANIE SKS?

Dokładna przyczyna powstawania SK nie jest znana. Liczba narośli u danej osoby zwiększa się z wiekiem. Choć może to sprawiać wrażenie, że narośla się rozprzestrzeniają, nie jest to prawdą, ponieważ SK nie są zaraźliwe.

SK mają tendencję do występowania w rodzinach. Mogą również pojawić się nagle, gdy poziom estrogenu u kobiety szybko wzrasta lub spada, np. w czasie ciąży lub po terapii estrogenowej.

SK mogą powstawać zarówno na skórze wystawionej na działanie promieni słonecznych, jak i na skórze, która jest mało lub w ogóle nie jest wystawiona na działanie promieni słonecznych. Dlatego też potrzebne są dalsze badania, aby ustalić, czy promieniowanie UV odgrywa rolę w powstawaniu SK.

CZY POWINIENEM ZGŁOSIĆ SIĘ DO DERMATOLOGA W SPRAWIE MOICH SKS?

SK są łagodne, więc leczenie nie jest na ogół konieczne. SK rzadko są oznaką poważnego problemu zdrowotnego.

Należy jednak zgłosić się do dermatologa z certyfikatem, jeśli na skórze pojawią się nowe lub podejrzane narośle, a także narośle, które się zmieniają, swędzą lub krwawią, gdyż mogą to być oznaki raka skóry. Dermatolog zbada narośl i może wykonać biopsję, która polega na usunięciu całości lub części narośli i wysłaniu jej do laboratorium w celu oceny.

Rogowacenie łojotokowe

JAK LECZĄ SKS DERMATOLODZY Z CERTYFIKATEM?

Niektórzy pacjenci proszą dermatologa o usunięcie SK, które są duże, podrażnione przez odzież lub biżuterię albo uważane za nieestetyczne. Przed zwróceniem się do dermatologa z prośbą o usunięcie SK należy skontaktować się z ubezpieczycielem, ponieważ może to być uznawane za zabieg kosmetyczny, który nie jest objęty ubezpieczeniem.

Dermatolog z certyfikatem zdecyduje, jakie leczenie będzie najwłaściwsze dla danego SK. Do zabiegów usuwania SK wykonywanych w gabinecie należą:

• Krioterapia: Dermatolog używa ciekłego azotu do zamrożenia SK, co powoduje jego odpadnięcie w ciągu kilku dni. Czasami pod leczonym SK tworzy się pęcherz, który wysycha, tworząc strupiastą skorupę, która w końcu odpada.
• Elektrochirurgia i/lub łyżeczkowanie: Dermatolog może użyć prądu elektrycznego do zniszczenia SK i/lub narzędzia w kształcie łopatki, zwanego kiretą, do zeskrobania leczonej narośli. Niektórzy pacjenci mogą wymagać tylko jednego z tych kroków. Nie stosuje się szwów.
• Leczenie miejscowe: Dermatolog nakłada roztwór nadtlenku wodoru na wyrośnięte SK, aby je usunąć w ciągu dwóch wizyt w gabinecie. Chociaż ryzyko powstania blizny jest niewielkie, skutki uboczne mogą obejmować swędzenie, kłucie, tworzenie się skorupy, obrzęk, zaczerwienienie i łuszczenie się skóry w miejscu aplikacji.

• Zabiegi laserowe: W leczeniu SK dostępne są różne rodzaje zabiegów laserowych. Zabiegi te są pomocne w leczeniu dużej liczby SK, trudnych do usunięcia SK i grubszych SK. Chociaż ten rodzaj leczenia wiąże się z mniejszą liczbą blizn, istnieje zwiększone ryzyko trwałej utraty koloru skóry w leczonych obszarach.

Wielokrotne rogowacenie łojotokowe

Po zabiegu SK może pojawić się mała czerwona, ciemna lub jasna plamka na skórze w miejscu, gdzie wcześniej znajdowała się narośl. Zwykle zanika ona z czasem, jednak trwałe jasne lub białe plamki są możliwym efektem ubocznym leczenia SK, zwłaszcza w przypadku osób o ciemniejszej karnacji.